کاشی ها را می توان بر اساس مقاومت در برابر سایش طبقه بندی کرد، آزمایش سایش با استفاده از دستگاهی انجام می‌شود که سایش مینا را پس از سال‌ها ترافیک پا شبیه‌سازی می‌کند، این آزمون “تست PEI” نامیده می شود.
سرامیک های انواع مختلفی دارند که سرامیک 40 در 120 نمونه ای از آن ها است که طرح های زیادی دارد.
نتیجه آزمایش به ما امکان می دهد کاشی ها را به 4 کلاس تقسیم کنیم که بعداً یک پنجم به آنها اضافه شد:
PEI I: این کاشی ها برای استفاده به عنوان کفپوش مناسب نیستند زیرا پس از چند سال حتی با ترافیک کم فرسوده می شوند.
PEI II: این کاشی ها برای ترافیک کم مناسب هستند، آنها را می توان در اتاق ها، مانند فضای خواب و حمام در محل خواب، جایی که افراد بدون کفش راه می روند، استفاده کرد، آنها نباید در قسمت نشیمن، در آشپزخانه، در ورودی استفاده شوند.
PEI III: اینها کاشی هایی هستند که در برابر ترافیک سبک پا مقاومت می کنند، می توان از آنها در تمام فضاهای خانه استفاده کرد، اما اگر از بیرون به طور مداوم شن یا شن وجود دارد که به عنوان مواد ساینده زیر کفش عمل می کند از آنها اجتناب کنید.
PEI IV: کاشی های مقاومی هستند که در هر خانه ای قابل استفاده هستند و همچنین برای تردد مکرر مناسب هستند، همچنین می توان از آنها در مغازه ها یا ادارات استفاده کرد.
PEI V: اینها مقاوم ترین کاشی ها هستند، مناسب برای تحمل ترافیک بسیار سنگین، مناسب برای مراکز خرید، فرودگاه ها، مناطق عمومی، هتل ها.
طبقه بندی بر اساس روش آلمانی DIN برای نسبت دادن ضریب لغزندگی که از حرف “R” تشکیل شده است و دارای مقداری بین 9 تا 13 است، ارائه می دهد.
شاخص DIN به ما میزان چسبندگی کف را نشان می دهد، اگر مقدار کمتر از 9 باشد، کف لغزنده در نظر گرفته می شود.
