راتان نوعی نخل انگور مانند کوهنوردی یا دنباله‌دار است که بومی جنگل‌های استوایی آسیا، مالزی و چین است.
یکی از بزرگترین منابع فیلیپین بوده است.
حصیر پالاسان را می‌توان با ساقه‌های سفت و محکم آن که قطر آن از 1 تا 2 اینچ متغیر است و انگورهای آن که تا 200 تا 500 فوت رشد می‌کنند، شناسایی کرد.
هنگامی که حصیر برداشت می شود، آن را به طول 13 فوت برش می دهند و غلاف خشک آن جدا می شود. ساقه های آن را در آفتاب خشک می کنند و سپس برای چاشنی نگهداری می کنند.
صندلی حصیری دسته دار جزو راحت ترین نوع صندلی ها می باشد که از فروش بالایی برخوردار است.
سپس، این میله‌های بلند حصیری صاف می‌شوند، بر اساس قطر و کیفیت درجه‌بندی می‌شوند (بر اساس گره‌های آن قضاوت می‌شود؛ هر چه تعداد میانگره‌ها کمتر باشد، بهتر) و به تولیدکنندگان مبلمان ارسال می‌شوند.
از پوسته بیرونی حصیر برای عصا کردن استفاده می شود، در حالی که قسمت داخلی آن مانند نی برای بافتن مبلمان حصیری استفاده می شود.
حصیری فرآیند بافندگی است، نه یک گیاه یا ماده واقعی. حصیری که در اوایل قرن نوزدهم به غرب معرفی شد، به ماده استانداردی برای نیش زنی تبدیل شد.
استحکام و سهولت دستکاری (قابلیت دستکاری) آن را به یکی از محبوب ترین مواد طبیعی مورد استفاده در حصیری تبدیل کرده است.
ویژگی های راتن
محبوبیت آن به عنوان یک متریال برای مبلمان – چه در فضای باز و چه در فضای داخلی – غیرقابل انکار است.
حصیری که می تواند خم و خمیده شود، اشکال انحنای شگفت انگیزی به خود می گیرد.
رنگ طلایی و روشن آن یک اتاق یا محیط بیرون را روشن می کند و بلافاصله احساس یک بهشت گرمسیری را منتقل می کند.
به عنوان یک ماده، حصیر سبک وزن و تقریباً غیرقابل نفوذ است و جابجایی و جابجایی آن آسان است.
این می تواند شرایط شدید رطوبت و دما را تحمل کند و مقاومت طبیعی در برابر حشرات دارد.
آیا راتن و بامبو یکسان هستند؟
برای ثبت، چوب خیزران و بامبو از یک گیاه یا گونه نیستند.
بامبو یک علف توخالی با برآمدگی های رشد افقی در امتداد ساقه های آن است. در اواخر دهه 1800 و اوایل دهه 1900 برای ساخت قطعات کوچک مبلمان و لوازم جانبی، به ویژه در مناطق گرمسیری استفاده می شد.
تعدادی از تولیدکنندگان مبلمان بامبو برای صافی و استحکام بیشتر، میله های چوبی را به کار می بردند.
